Styl motylkowy. Co warto wiedzieć?

Styl motylkowy jest jednym z najtrudniejszych spośród czterech podstawowych stylów pływackich. Przy tym jest jednym z najszybszych. Nazywany jest także motylkiem lub delfinem. Styl motylkowy został wymyślony przez Volney’a Wilsona w 1935 roku. To właśnie on wygrał z jego pomocą po raz pierwszy eliminacje olimpijskie w 1938 roku. Oficjalnie styl motylkowy został jednak zarejestrowany w 1952 roku.

Ułożenie ciała w stylu motylkowym

Każdy styl pływacki charakteryzuje się innym ułożeniem ciała i ruchami. W przypadku stylu motylkowego ułożenie ciała zależy od ruchów tułowia, zgodnie z ruchem falowym. Oznacza to, że ciało znajduje się w zmiennej pozycji. Ciało w trakcie wykonywania cyklu w stylu motylkowym rozpoczyna się od kąta nachylenia 20 stopni względem linii wody i kończy powrotem do tego samego kąta. W tym czasie tułów, głowa i nogi tworzą jedną linię, zaś ramiona są wyprostowane wzdłuż ciała. Dłonie znajdują się na wysokości ud, a wzrok skierowany jest w stronę dna. Klatka piersiowa porusza się w górę i w dół względem linii wody, inicjując tym samym ruch falowy. W efekcie przypomina ruchy delfinów.

Ruchy kończyn w stylu motylkowym

W stylu motylkowym dłonie poruszają się ruchem klepsydrycznym. Obie dłonie jednocześnie poruszają się nad wodą wykonując pociągnięcia na zewnątrz, do wewnątrz i ponownie na zewnątrz. Na jeden ruch ramion przypadają dwa odbicia nogami, które poruszają się obie w tym samym czasie pod wodą, co ręce na wodą. Ciało w tym czasie wykonuje w pionie ruch do przodu i w tył. Cały ruch falisty rozpoczyna się od głowy aż po nogi. Ruchy muszą być dobrze skoordynowane.

Rytm pływacki w stylu motylkowym

W każdym z czterech podstawowych stylów pływackich ważną rolę odgrywa stałe tempo. Dzięki temu zmniejsza się opór wody, a rozwija w zamian siła napędowa. W efekcie możliwe jest płynięcie płynnie i bardzo szybko. Styl motylkowy charakteryzuje się dynamicznym tempem, dzięki szybkim i krótkim ruchom kończyn.

Oddech w stylu motylkowym

W czasie pływania ważną rolę odgrywa poprawne oddychanie. Dobrze zsynchronizowany z ruchami ciała oddech zapewnia większą wydajność płuc i pozwala przepłynąć dłuższą odległość. Przy stylu motylkowym wdech powietrza ma miejsce w chwili, gdy klatka piersiowa znajduje się w szczytowym momencie nad linią tafli wody. Wzrok powinien być przez cały czas skierowany w kierunku dna. Z kolei szyję wyciągamy maksymalnie do przodu.

Wydech powietrza powinien być powolny i mieć miejsce dopiero w momencie opadania klatki piersiowej poniżej linii wody. Wydech nie kończy się wraz ze spotkaniem z taflą wody, lecz jest kontynuowany pod nią.